ďťż
Ĺwiat eMki
Szczęśliwa przestrzeń bo cierpliwie rozdziela i łączy
szczęśliwa ściana którą podpierają z dwóch stron różne światy szczęśliwa dalekość osocze co przesącza wierność szczęśliwa rozłąka wrzące ciało tęsknoty Szczęśliwa ciemność bo z którego jej palca wytryśnie światło szczęśliwe bezrozumne żródło czysta radość drugiego istnienia szczęśliwa rozpacz przechlustująca w nadzieję dwie fale jednej głębi Szczęśliwe to wszystko i szczęśliwy sen co przeprowadza lekko przez zamknięte mury i splata wcale nie zdziwione sobą dłonie A.Kamieńska-z tomiku “Dwie ciemności” |
Podstrony
|