Klon za oknem wiatru całują podmuchy,
Dzień jak kot skulony grzeje się przy piecu,
Smutki czas obsiadły jak natrętne muchy,
Powodów radości szukać by ze świecą.
Coś pęczniej, rośnie, pachną znów jaśminy,
Rymy się gromadzą na krawędzi wiersza,
Sama nie wiem, czemu, z jakiej to przyczyny,
Ale słyszę w dali ciche skrzypki świerszcza.
Zasłuchana w odgłos kiedyś dobrze znany
Co zapachy lata przynosił z daleka,
Teraz gdzieś na nowo w myślach odgrzebany
W sukienki tęsknoty serce przyobleka…..
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plangamoss.xlx.pl