ďťż
Ĺwiat eMki
naprawdę miałam już do ciebie nie pisać
i długo palce nie dociskały znaczków na kopercie. nawet wyrzuciłam płytę z jak mija czas, ale wczoraj przyszła Ilsa 2, kazała włożyć prochowiec, bo przecież u was pada. wiedziałam, że trzeba przejść przez mgłę jak nie zgubić drogi? zero widoczności, samoloty nie chciały przegryźć się do nieba. nudno. z radia seria wiadomości, że ktoś wygrał, że ktoś w szpitalu. miałam rozprostować nogi, ostatnie słowa zgięły je z powrotem, bo wszyscy płaczą, nasze środowisko w żałobie. więc teraz, na koniec, chcę ci powiedzieć, że jestem po twojej stronie, moglibyśmy odwrócić dnem szklanki. |
Podstrony
|