|
Ĺwiat eMki
Dziesięć kroków dla dorosłych dzieci - (nie mylić z 12 Krokami DDA)
1. Odpowiadam za swoje życie i za to co zamierzam osiągnąć 2. Codziennie wsłuchuję się w siebie i mocą własnego ducha wierzę, że Siła Większa od nas samych wie lepiej ode mnie, co jest dla mnie najlepsze 3. Wykorzystuję wszelkie możliwe pomoce, narzędzia i sposoby wsparcia, nie popadając jednak w zależność od kogoś lub czegoś, co ograniczałoby moją odpowiedzialność za siebie 4. Dbam i troszczę się o to dziecko, którym kiedyś byłem i które we mnie na zawsze żyje; teraz jako dorosła osoba zapewniam je stale o tym, że nigdy nie przestanę go chronić i kochać 5. Wyznaje prawdę o rzeczach, które mi się przydarzyły i które przeżyłem (czasem przyznając się tylko przed sobą), a następnie pozwalam im odejść z moich myśli 6. Przestaję posługiwać się obwinianiem jak kamizelką ratunkową i świadomie podejmuję decyzję, aby wybaczyć tym, którzy mnie skrzywdzili, łącznie ze mną samym - po to, bym mógł zrobić krok naprzód, wolny od ciężaru oskarżeń i cierpienia 7. Odrzucam etykietki, spod których nie widać mojej prawdziwej tożsamości. Zamiast tego określam siebie jako człowieka, który rozwija się, jest przepełniony miłością i wciąż zmienia się na lepsze w miarę dojrzewania i gojenia się ran 8. Pracuję nad tym, aby zawsze zmieniać myślenie negatywne na pozytywne - we wszystkich dziedzinach mego życia 9. Za każdym razem gdy spoglądam w lustro, powtarzam sobie: "Kocham cię", a jeśli nie mogę, wtedy mówię: "Chcę cię kochać" 10. Często pozwalam wyjść na zewnątrz i bawić się temu "dziecku we mnie" (które jest coraz mniej obolałe i coraz bardziej radosne) Dorastając DDA nauczyły się: Nie mów - nie ufaj - nie czuj ! Żyliśmy w domu gdzie nikt nas nie słuchał. Powiedziano nam, że nasze uczucia były złe. Przechodzimy przez proces samo odkrywania się, zdając sobie sprawę, że nie musimy robić tego, co robiliśmy jako dzieci, aby przeżyć. Gdy już zaczynamy mówić, ufać i czuć, pracujemy nad uczuciami, których nie pozwalaliśmy sobie wyrażać w naszych własnych rodzinach. Robimy to przez dzielenie się "tym co się stało" i "tym, co dzieje się teraz" w bezpiecznym i kochającym otoczeniu. Na mityngach DDA znajdujemy bezpieczeństwo i miłość pozwalające przeżyć to, czego nie pozwalaliśmy sobie czuć i wyrażać wcześniej. Powyższe teksty pochodzą z materiałów rozdawanych w grupach samopomocowych DDA. |
Podstrony
|