|
Ĺwiat eMki
Pierwszy kontakt z osobą uzależnioną i współuzależnioną
Jego celem jest: rozpoznanie, kim jest osoba szukająca pomocy, jaki ma problem; określenie jej sytuacji życiowej; postawienie wstępnej diagnozy; rozpatrzenie sposobów udzielenia pomocy; wparcie i motywowanie do podjęcia konstruktywnych działań. 1. Przedstawienie się i prezentacja. 2. Ustalenie oczekiwań oraz motywów przyjścia. 3. Omówienie aktualnej sytuacji życiowej. Co spowodowało, że szuka pomocy? 4. Omówienie przebiegu picia lub życia z alkoholikiem. 5. Rozpoznawanie objawów uzależnienia i współuzależnienia - wstępne diagnozowanie. 6. Edukacja na temat uzależnienia i współuzależnienia. 7. Wsparcie w podjęciu decyzji, motywowanie do leczenia. 8. Propozycja konkretnych form pomocy, informacja o możliwościach leczenia. 9. Osobiste świadectwo trzeźwego życia. 10. Umówienie na kolejne spotkanie, kontrakt na utrzymanie abstynencji. 11. Zalecenia dla trzeźwiejących alkoholików, zaopatrzenie w materiały, listę mityngów. 12. Wsparcie modlitewne i pomoc duchowa. ZASADY POMAGANIA OSOBOM UZALEŻNIONYM * Traktuj problem uzależnienia jako główny i pierwszoplanowy. * Staraj się o kompetencję i rzetelność, zwłaszcza w stawianiu diagnozy oraz w ukazywaniu konkretnych rozwiązań problemu. * Dbaj o dostarczanie osobie uzależnionej rzetelnych, pełnych i prawdziwych informacji o uzależnieniach, formach pomocy, procesie leczenia oraz rozwoju osobistego. * Pamiętaj, by w ramach udzielania pomocy nie zwiększać „komfortu używania” środków uzależniających. * Nie bierz odpowiedzialności za jakiekolwiek działania, które mogą i powinny być podjęte przez osobę uzależnioną. * Postępuj spójnie i konsekwentnie, by nie ulec manipulacji ze strony osób uzależnionych oraz ich uzależnionemu myśleniu. * Rozwijaj zdolności psychologiczne i duchowe w zakresie działań pomocowych (wsparcie ze strony współpracowników, szkolenia, warsztaty, superwizje, rekolekcje). KRYTERIA UZALEŻNIENIA * Silne pragnienie lub przymus zażywania substancji uzależniającej np. głód alkoholowy, narkotykowy, nikotynowy. * Trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z zażywaniem środków psychoaktywnych np. rozpoczynanie, ilość, kończenie picia. * Fizjologiczne objawy stanu odstawienia występujące po przerwaniu lub zmniejszeniu zażywania środków psychoaktywnych np. drżenie mięśniowe, nudności, pocenie się. * Zmiana tolerancji na zażywane środki uzależniające np. spożywanie większych dawek alkoholu dla wywołania podobnego efektu. * Zażywanie środków uzależniających mimo wyraźnych dowodów ich szkodliwości dla zdrowia fizycznego i psychicznego np. uszkodzenie wątroby, stany depresyjne, próby samobójcze. * Postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub zainteresowań z powodu zdobywania, zażywania środków oraz usuwania skutków zażywania np. brak troski o rozwój intelektualny, brak rekreacji, posiadania hobby. KRYTERIA POMOCNE W DIAGNOZOWANIU WSPÓŁUZALEŻNIENIA Współuzależnieniem nazywamy zespół zaburzeń o charakterze emocjonalnym, poznawczym i somatycznym, będących skutkiem szkodliwego przystosowania do dysfunkcyjnego układu rodzinnego spowodowanego zażywaniem środków uzależniających lub uzależnieniem bliskiej osoby, a przez to uniemożliwiających realistyczne, skuteczne i konstruktywne rozwiązywanie trudności osobistych i rodzinnych. * Uporczywa koncentracja myśli, uczuć i działań wokół zachowań osoby uzależnionej np. nadopiekuńczość żony wobec męża alkoholika, tuszowanie skutków picia, poczucie wstydu z powodu jego zachowań. * Poczucie konieczności kontrolowania zachowań osoby uzależnionej m.in. w celu utrzymania bezpiecznych rozmiarów zażywania środków psychoaktywych np. wylewanie i chowanie alkoholu, picie razem z alkoholikiem, wymuszanie obietnic zaprzestania picia. * Utrwalenie się sztywnego schematu zachowań obejmującego okresy zażywania środków psychoaktywnych i abstynencji np. nadmierna czujność i stan pogotowia emocjonalnego, stany depresyjne i lękowe, podejrzliwość, nieufność wobec osoby uzależnionej. * Podejmowanie przez osobę współuzależnioną i załamywanie się prób zmiany typowych reakcji na zachowania uzależnionego np. brak konsekwencji, poczucie bezradności, brak zachowań usamodzielniających (nie szuka pracy, nie dokształca się, nie dba o siebie). * Zmiany tolerancji na destrukcyjne zachowania osoby uzależnionej np. agresywne i wulgarne zachowania, przemoc fizyczna, nadużycia seksualne. * Zaburzenie (rozregulowanie) reakcji emocjonalnych na zachowania osoby uzależnionej np. czerpanie satysfakcji poprzez uśmierzanie stanów przykrych, tłumienie stanów przyjemnych w korzystnych sytuacjach, zachowania kompulsywne. * Poczucie niemożności rozstania się z osobą uzależnioną i paradoksalne umacnianie się więzi po kolejnych destrukcyjnych incydentach lub próbach odejścia. Materiały stosowane w Licheńskich Centrum Pomocy! |
Podstrony
|