|
Ĺwiat eMki
"...to nic, że łódź zdarta i przez czas pomarszczona długimi bruzdami;
trochę skrzypi przeszłością nieudanych połowów. A morze jest niewiadoma tajemnicą, zniechęca pustymi sieciami. Spokój błękitu splata się z ciosami wichrów Co rzucają o fale i ranią. Na płytkich wodach nie czuje się przygody Co pachnie Wolnością i prowadzi do portów Miłości Trzeba wypłynąć na głębię Zabrać oczy roziskrzone gwiazdami, wypatrujące Jutrzenki, Dłonie mocne nadzieja, ciepły uśmiech modlitwy, I serce co nawet wśród burz Słyszy ciche zaproszenie Płyń... nie bój się... Ja Jestem! Wiesława |
Podstrony
|