|
Åšwiat eMki
Usiad³am cicho w k±ciku smutku,
ubrana w sweter pachn±cy wiosn±, za oknem jesieñ cz³apie w kaloszach, ma³e smuteczki pêczniej±, rosn±. Codzienno¶æ my¶li przebija pustk±, ciep³± solank± lecz±c ich rany, skundlona rado¶æ zwinê³a ogon, na progu przysiad³ czas zadumany. Poliza³ serce têsknoty nut±, zapachem skrytym w we³niane sploty, my¶li potarga³ pieszczot± wiatru, zmys³y rozbudzi³ z sennej drêtwoty. |
Podstrony
|