|
Åšwiat eMki
Oddaje, co dzieñ Panie mój,
z darów co da³e¶ mi obficie, haracz pokory , my¶li znój i moje marne, trudne ¿ycie. Oddajê, a Ty zabierz je, i pa¶ na ³±kach mnie zielonych. Ja o nich Panie tylko ¶niê, bo ¿yjê w czasach zbyt szalonych. Otul mnie Panie, dodaj si³ kiedy przytulam martw± ciszê, gdy ¶wiat siê zamkn±³ w s³owie „by³” i w tym, co serce wci±¿ ko³ysze. We¼ proszê Panie to, co chcesz, i pozwól i¶æ mi w Twoim cieniu, gdzie pos³aæ d³onie - lepiej wiesz, jak pomóc w ludzkim zagubieniu. |
Podstrony
|