|
Ĺwiat eMki
Jest to projekt statutu LCP sporządzony przez ks. Dariusza Kwiatkowskiego i Przemysława Trawczyńskiego
STATUT LICHEŃSKIEGO CENTRUM POMOCY RODZINIE I OSOBOM UZALEŻNIONYM Polska Prowincja Zgromadzenia Księży Marianów p.w. Opatrzności Bożej z siedzibą Przełożonego Prowincji w Warszawie 02-914, przy ul. Bonifacego 9, jako organ założycielski, nadaje niniejszy statut Licheńskiemu Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym. Art. I. Natura Licheńskiego Centrum Pomocy § 1. Licheńskie Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym (dalej LCP) jest dziełem apostolskim w dziedzinie trzeźwości oraz ewangelizacji rodziny prowadzonym przez Zgromadzenie Księży Marianów. § 2. LCP działa na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego kanony: (113-123, 675 i 677); Konstytucji Dyrektorium Zgromadzenia (K 3.1, D 1.1, K 116); dekretu wydanego przez przełożonego prowincji oraz niniejszego statutu. § 3. LCP jest dziełem miłosierdzia na rzecz „nowych ubogich” współczesnego Kościoła i świata. „Nowi ubodzy” to ludzie pozbawieni sensu życia i wiary w Boga, zagubieni, przeżywający kryzysy osobiste i rodzinne, osoby uzależnione, bezdomne, cierpiące i chore oraz ich rodziny (K10, 110). § 4. LCP jest dziełem ewangelizacji i odnowy rodziny realizowanym poprzez głoszenie prawdy o powołaniu małżeństwa i rodziny do świętości oraz przez służbę osobom potrzebującym pomocy duchowej i psychologicznej w zakresie problemów małżeńskich i rodzinnych (K 133). § 5. Siedzibą LCP jest Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Licheniu 62-563, ul. Klasztorna 4 (budynek przy Golgocie). § 6. LCP jako publiczna osoba prawna jest w Kościele podmiotem praw i obowiązków (por. kan. 113-116). Na forum prawa cywilnego (państwowego) działa jako instytucja nie posiadająca odrębnej osobowości prawnej (por. art. 12 ustawy z dn. 17.05.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej, Dz. U. Nr 29 poz. 154). Art. II. Cele Licheńskiego Centrum Pomocy § 1. Celem działalności pastoralnej i psychologicznej LCP jest pomoc całemu człowiekowi, tak w sferze duchowej jak również zmysłowej, emocjonalnej oraz intelektualnej, rozwój osobowościowy i duchowy; kształtowanie dojrzałej postawy wobec Boga, samego siebie i drugiego człowieka, dojrzałości ludzkiej i chrześcijańskiej (K 24, 37). § 2. Celem działalności pastoralnej oraz psychologicznej LCP jest pomoc całej rodzinie: osobom uzależnionym i współuzależnionym, szczególnie dzieciom, rodzeństwu, współmałżonkom oraz rodzicom, zdrowe funkcjonowanie rodziny jako całości; jedność i pokój w życiu rodzinnym; przekazywanie i utrwalanie wzorców trzeźwego i świętego życia w małżeństwie i rodzinie (K 90, 120). § 3. Priorytetem wyznaczającym kierunki pracy duchowej i terapeutycznej LCP jest integralne spojrzenie na człowieka i rodzinę zawarte w tradycji i nauczaniu Kościoła. Formy i metody pomocy stosowane przez LCP są podyktowane sytuacją współczesnego człowieka i rodziny, a zwłaszcza rozmiarami zjawiska alkoholizmu i rozpadu rodziny w społeczeństwie polskim (K 116). § 4. Rozumiejąc istotę zagrożenia alkoholizmem dla młodzieży, rodziny i społeczeństwa oraz stopień napotykanych trudności w niesieniu pomocy rodzinom i osobom uzależnionym LCP propaguje strategię integralnego współdziałania poszczególnych podmiotów, instytucji i środowisk oraz doskonalszą koordynację podejmowanych działań. Celem LCP jest rozwijanie integralnej współpracy z podmiotami działalności trzeźwościowej i rodzinnej, instytucjami państwowymi i kościelnymi, stowarzyszeniami i fundacjami, ośrodkami lecznictwa odwykowego i poradniami rodzinnymi, instytutami naukowymi i ruchami samopomocowymi. Art. III. Działalność Licheńskiego Centrum Pomocy § 1. Pomoc duchowa i terapeutyczna realizowana w poradni trzeźwościowej i rodzinnej. Formy pracy obu poradni to: rozpoznawanie problemów osobistych i rodzinnych, udzielanie wsparcia i motywowanie do ich rozwiązywania; pomoc w sytuacjach kryzysowych; informowanie o działalności placówek lecznictwa odwykowego, grup samopomocowych i stowarzyszeń, poradni rodzinnych, instytucji kościelnych i państwowych; stały dyżur duszpasterza, terapeuty, doradcy rodzinnego w „telefonie zaufania”; profilaktyka uzależnień, elementy terapii indywidualnej i grupowej; promowanie abstynencji, apostolstwo modlitwy, dzielenie się doświadczeniem wiary i nadziei oraz formowanie dojrzałej duchowości. § 2. Działalność ewangelizacyjna w dziedzinie zdrowia i trzeźwości oraz życia rodzinnego podejmowana w parafiach, placówkach oświatowych i wychowawczych, ośrodkach charytatywnych i opiekuńczych (państwowych i kościelnych). Obejmuje ona akcje ewangelizacyjne, misje, rekolekcje, niedziele trzeźwościowe oraz dni skupienia, szczególnie w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. W skład zespołu ewangelizacyjnego wchodzą: duszpasterze, specjaliści i współpracownicy świeccy kompetentnie przygotowani w zakresie rozwiązywania problemów uzależnień, prowadzenia profilaktyki, edukacji i terapii rodzinnej. § 3. Działalność rekolekcyjna i terapeutyczna polegająca na organizowaniu i prowadzeniu specjalistycznych rekolekcji, szkoleń, warsztatów dla osób uzależnionych i współuzależnionych oraz dni skupienia z elementami terapii małżeńskiej. W pracy rekolekcyjnej korzysta się z doświadczenia grup samopomocowych AA i Al-Anon spisanych w programie "12 Kroków" i "12 Tradycji”, który prowadzi do życia w obecności Boga, do postępowania zgodnie z Jego wolą. Terapeutyczna część programu rekolekcji obejmuje: prelekcje, wykłady o uzależnieniach i problematyce rodzinnej, spotkania indywidualne z terapeutami, terapię grupową, , mityngi grup AA i Al-Anon. § 4. Działalność edukacyjna i formacyjna realizowana poprzez: głoszenie katechez, konferencji dla dzieci i młodzieży; prowadzenie szkoleń i warsztatów dla wolontariuszy i doradców rodzinnych, członków gminnych komisji ds. uzależnień, pracowników socjalnych, kuratorów sądowych, policjantów, nauczycieli i rodziców; wydawanie materiałów i publikacji o charakterze edukacyjnym i formacyjnym; promowanie specjalistycznej literatury w zakresie trzeźwości i ewangelizacji rodziny. § 5. Inne formy działalności to inicjowanie i prowadzenie dzieł miłosierdzia służących apostolstwu trzeźwości oraz ewangelizacji rodziny. Należą do nich: promocja i obrona życia poczętego; propagowanie metod naturalnego planowania rodziny; organizowanie sympozjów i sesji szkoleniowych dla księży i katechetów. LCP obejmuje opieką duchową i terapeutyczną księży alkoholików oraz uzależnione osoby konsekrowane, ofiary i sprawców przemocy domowej, osoby dotknięte chorobą AIDS, uwikłane w sekty oraz uzależnionych od hazardu, seksu, mediów i innych środków uzależniających. Art. IV. Zarządzanie Licheńskiego Centrum Pomocy § 1. Zarządzanie LCP, reprezentowanie go i działanie w jego imieniu należy do dyrektora mianowanego przez przełożonego prowincji. Podczas nieobecności dyrektora jego obowiązki pełni zastępca dyrektora lub osoba przez niego wyznaczona. Zastępcę dyrektora powołuje dyrektor za aprobatą przełożonego domu zakonnego w Licheniu. § 2. Obowiązkiem dyrektora jest opracowanie i czuwanie nad realizacją programu pracy i budżetu na nadchodzący rok a także sporządzenie sprawozdania z działalności LCP oraz sprawozdania finansowego z wpływów i wydatków za miniony rok. Przy opracowywaniu programu pracy LCP dyrektor może korzystać z pomocy współpracowników i konsultantów. § 3. Program pracy LCP, przewidywany budżet (preliminarz), sprawozdanie z działalności oraz sprawozdanie finansowe podlegają zatwierdzeniu przez przełożonego domu zakonnego w Licheniu i jego radę. § 4. Obowiązkiem dyrektora jest opracowanie i czuwanie nad przestrzeganiem regulaminu LCP oraz kodeksu etycznego pracy pastoralnej i psychologicznej. Przy opracowywaniu powyższych dokumentów dyrektor może korzystać z pomocy współpracowników i konsultantów. § 5. Cele działalności pastoralnej i psychologicznej określone w statucie LCP realizuje zespół stały, doradcy rodzinni oraz wolontariusze. Stały zespół pracowników powołuje dyrektor za aprobatą przełożonego domu zakonnego w Licheniu i jego rady. Tworzą go duszpasterze, terapeuci, psychologowie, doradcy rodzinni oraz pracownicy administracji. Pracownikom tym powinny być zapewnione godziwe warunki pracy i płacy oraz możliwości podnoszenia specjalistycznych kwalifikacji (K 110). Wolontariusze współpracujący z LCP mają zapewnione mieszkanie i wyżywienie na czas ich dyżurowania w LCP. 6. Dyrektor LCP oraz zespół stały pracowników obowiązani są przestrzegać Kodeksu Pracy. §7. Przełożony domu zakonnego w Licheniu ma prawo i obowiązek przeprowadzenia okresowej wizytacji działalności merytorycznej i finansowej LCP. Art. V. Dobra materialne Licheńskiego Centrum Pomocy § 1. LCP posiada własny majątek nieruchomy w postaci części budynku w sanktuarium licheńskim położonym przy Golgocie oraz pomieszczeń w tymże budynku użytkowanych wspólnie z parafią (sala konferencyjna, korytarze i klatki wejściowe). Odpowiedzialność za pomieszczenia użytkowane wspólnie z parafią należy do ..........................................Posiada także majątek ruchomy, na który składają się: wyposażenie pomieszczeń mieszkalnych, usługowych i biurowych. § 2. Przychody LCP stanowią subwencje domu zakonnego w Licheniu, dotacje, darowizny, zapisy i ofiary innych osób fizycznych i prawnych oraz dochody z prowadzonej działalności. Rozchody LCP stanowią koszta prowadzonej działalności statutowej. § 3. Poziom subwencji zapewnia realizację statutowej działalności LCP, przy czym dochód uzyskiwany w zakresie własnym stanowi fundusz przeznaczony na: działalność edukacyjną, formacyjną i ewangelizacyjną. O wysokości subwencji decyduje ............................................. § 4. LCP prowadzi własną księgę rachunkową (wpływów i wydatków) odrębną od księgi domu zakonnego oraz posiada własny rachunek bankowy (konto). § 5. W razie rozwiązania LCP jego majątek przechodzi na dom zakonny w Licheniu. Jeśli natomiast zostanie przeniesiona siedziba LCP nabyte przez nie dobra ruchome nadal pozostają własnością LCP. Art. VI. Obowiązywalność statutu § 1. Statut niniejszy obowiązuje od daty podpisania. § 2. Wykonanie niniejszego statutu podlega kanonicznej wizytacji ze strony przełożonego prowincji. § 3. Zmiany w niniejszym statucie wymagają aprobaty ze strony przełożonego prowincji i jego rady. |
Podstrony
|