|
Ĺwiat eMki
Fazy przystosowania do życia w rodzinie alkoholowej
• FAZA 1. Pojawiają się incydenty nadmiernego picia i chociaż są sporadyczne I tworzą napięcia w układzie małżeńskim. Rodzina (najczęściej żona) podejmuje próby interwencji, lecz nie odgrywają one większej roli. Rozwija się system wymówek i usprawiedliwień oraz obietnic I które są coraz częściej naruszane. Dominującą postawą jest zaprzeczanie obecności problemu. • FAZA 2. Wraz z nasilaniem się incydentów alkoholowych rośnie izolacja rodziny. Coraz więcej aktywności i energii jej członków koncentruje się wokół picia. Wzrastają pretensje i napięcie, pogarszają się relacje małżeńskie. Pojawiają się zaburzenia dzieci. Nadal podejmowane są usilne próby utrzymania dotychczasowej struktury życia w niezmienionej postaci. Trwa ukrywanie negatywnych skutków picia i zaprzeczanie problemowi. • FAZA 3. Rodzina zaczyna rezygnować ze sprawowania kontroli nad piciem osoby uzależnionej. Jej członkowie zajmują się przede wszystkim doraźnym zmniejszaniem kosztów picia. Trwają zaburzenia dzieci (zaburzenia snu, łaknienia, zaburzenia życia emocjonalnego) lub utrwalają się patologiczne wzory przystosowania. Kończą się złudzenia co do naprawy alkoholika, rodzina przeżywa chaos i dezorganizację. • FAZA 4. Żona (lub ktoś inny z rodziny) całkowicie przejmuje kierowanie życiem rodzinnym traktując alkoholika jak duże, krnąbrne dziecko. Pojawia się litość i opiekuńczość w miejsce pretensji i złości. Rodzina staje się bardziej stabilna i lepiej zorganizowana wobec różnych zadań. • FAZA 5. Rodzina odseparowuje się od nadal pijącego alkoholika. Następuje fizyczne i/lub prawne rozstanie. Może ono też nastąpić przez opuszczenie domu przez alkoholika. Dokonuje się reorganizacja rodziny. Stan ten może sprzyjać rekonstrukcji psychicznej członków rodziny I w tym wybaczeniu i poszukiwaniu nowej jakości życia. • FAZA 6. O ile alkoholik żyje i podejmie abstynencję, może pojawić się faza włączenia go z powrotem do rodziny. Oznacza to nowe wyzwanie dla zmian i dla poszukiwań nowych wzorców życiowych dla wszystkich aktualnych członków, rodziny. Porady Dla Członków Rodziny Alkoholika • Nie musisz dłużej uciekać od choroby. Zacznij uczyć się faktów dotyczących uzależnienia. • Nie musisz dłużej obwiniać alkoholika za swoje życie. Zacznij koncentrować się na własnych działaniach I to dzięki nim możesz się podnieść albo załamać. • Nie musisz dłużej kontrolować picia alkoholika. Dowiedz się o dobry program leczniczy i zacznij namawiać go do leczenia. • Nie musisz dłużej przychodzić "z pomocą" alkoholikowi. Zacznij pozwalać mu na cierpienie i ponoszenie odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z jego picia. • Nie musisz dłużej krążyć wokół powodów jego picia. Skieruj uwagę na siebie, staraj się wracać do wzorów normalnego życia. • Nie musisz dłużej grozić. Zacznij mówiić to co myślisz i robić to co mówisz. • Nie musisz dłużej przyjmować ani wyłudzać obietnic. Odrzucaj je i nie opieraj na nich żadnych planów. • Nie musisz dłużej ukrywać faktu, że szukasz pomocy. Zacznij otwarcie mówić o tym alkoholikowi. • Nie musisz dłużej narzekać, oburzać się, gderać, wygłaszać kazań ani się przymilać. Zacznij rzeczowo informować alkoholika o jego niewłaściwym postępowaniu. Potraktuj go jak osobę dorosłą. • Nie musisz dłużej pozwalać alkoholikowi na atakowanie Ciebie i Twoich dzieci. Zacznij ochraniać siebie, poszukaj sojuszników, odrzuć tajemnicę. • Nie musisz być marionetką. Zacznij istnieć osobno. Opracowanie Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości |